70η Επέτειος ΟΗΕ: Αδιαφορία, αμνησία, παραλογισμός ή σκοπιμότητα;
‘Εληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2015 η 70η Επέτειος του ΟΗΕ και της ήττας του ΄Αξονα. Τι σημαίνουν αυτά τα δυο; Αφενός, την ανείπωτη τραγωδία της θυσίας περίπου 80 εκατομμυρίων ανθρώπων που αντιστάθηκαν στις θηριωδίες του Αξονα, δηλαδή του ναζισμού, του φασισμού και του μιλιταρισμού, και, αφετέρου, της υπεράσπισης πανανθρώπινων δημοκρατικών αξιών και ιδανικών που ενσωματώθηκαν στο Χάρτη του ΟΗΕ ο οποίος ιδρύθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1945 με την Ελλάδα ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη και δεύτερη σε απώλειες ανθρώπινων ψυχών μετά την π. ΕΣΣΔ.
Και ενώ η Εδρα του ΟΗΕ ζήτησε από τα 193 κράτη-μέλη του (που θάπρεπε από μόνα τους να δραστηριοποιηθούν) να εορτάσουν την Επέτειο με κάθε δυνατό τρόπο ώστε η ιστορική μνήμη να λειτουργήσει ευεργετικά για τις νεότερες γενιές ν’ αναβαπτισθούν στις πανανθρώπινες δημοκρατικές αξίες και να μην γίνουν ξανά θύματα της μάστιγας πολέμου, στην Ελλάδα η Επέτειος πέρασε σχεδόν στα «ψιλά» στα ΜΜΕ εκτός αξιέπαινων εξαιρέσεων που-τουλάχιστον-κάλυψαν την για πρώτη φορά τιμητική παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας στις εορταστικές εκδηλώσεις στην Αθήνα!
Και το ερώτημα που διατυπώνεται από κάθε λογής ανθρώπους είναι: πρόκειται περί αδιαφορίας και απώλειας μνήμης ίσως λόγω της γενικότερης κρίσης, ή περί παραλογισμού που αποτυπώνεται σε φληναφήματα τύπου «ποιός ΟΗΕ, τι κάνει ο ΟΗΕ κ.λπ.; Εκτός, τέλος, αν υπάρχει σκοπιμότητα που πηγάζει από σκοτεινά κυκλώματα υπονόμευσης του ΟΗΕ και των αρχών του ώστε να προκληθεί χάος στο οποίο παράνθρωποι, ανθρωπορύχοι να επενδύσουν τα απάνθρωπα συμφέροντα και πάθη τους. Και οπωσδήποτε δεν είναι τυχαία η γενικότερη κρίση που μαστίζει πολλές περιοχές του πλανήτη, ιδιαίτερα τη Μέση Ανατολή που έχει μεταλλαχθεί σε νέα Βαβέλ εξαγωγής πολεμικών, οικονομικών και θρησκευτικών συγκρούσεων στις οποίες κεφαλαιοποιούν διεθνή κερδοσκοπικά, προβοκατορικά κ.λπ. κυκλώματα.
Και ενώ θα περίμενε κάποιος οι υπόλοιπες χώρες στην ευρύτερη περιοχή να δρουν προληπτικά και αποτρεπτικά, αφήνονται μοιρολατρικά να παρασυρθούν στη δίνη τεχνητών «κατακλυσμών» δίχως «κιβωτούς» σωτηρίας που έχουν σκόπιμα βυθιστεί από φρικτούς δουλέμπορους σαν τις σαπιόβαρκες στο τραγικό Αιγαίο. Κι αντί τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, ιδιαίτερα όσα επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από την τραγωδία αυτή να μεριμνούν για τη θεσμική, πολιτική, ηθική και οικονομική ενίσχυση του ΟΗΕ και των Ειδικών του Οργανώσεων για να μπορεί να ανταποκρίνεται προληπτικά και αποτρεπτικά στις τρομερές προκλήσεις των καιρών μας, «περί άλλα τυρβάζουν και μεριμνούν» παρακολουθώντας ως τραγικοί «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» θεατές τη φρίκη του αιματοκυλίσματος στη Συρία, του πνιγμού αθώων προσφύγων στο Αιγαίο, του σύγχρονου δουλεμπορίου κ.λπ., καθώς και των συνωμοτικών προβοκατορικών τρομοκρατικών κ.ά. ενεργειών ορισμένων κρυπτοφασιστικών καθεστώτων για τη διαιώνιση, διάχυση και γενίκευση της κρίσης και την υπονόμευση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
Και αντί όλα τα ΜΜΕ να πρωτοστατούν στην αφύπνιση και ενημέρωση της κοινής γνώμης ώστε να μπορεί να επαγρυπνεί προληπτικά και αποτρεπτικά αποφασιστικά, εθελοτυφλικά αποπροσανατολίζουν, εφησυχάζουν ίσως για να έχουν αστείρευτη πηγή νέων επεισοδίων ; Πόσα κανάλια, πόσα ραδιόφωνα, πόσες εφημερίδες κάλυψαν την Επέτειο; Συνεπώς, «χαιρετίσματα στην εξουσία», που όμως έχει χάσει την ουσία!
Και δεν μας φταίει ο ΟΗΕ ή οι άλλοι, αλλά κάποιων το θλιβερό κεφάλι! Κι ας ξαναθυμηθούμε το σοφό αρχαίο ελληνικό ρητό, που είναι τόσο εύγλωττο και επίκαιρο : « Ατη ουκ επ’ ούδεος πέλναται, αλλ΄η γε κατ’ ανδρών κράανα βαίνει»{Η κακοτυχία δεν περπατάει στους δρόμους αλλά στα κεφάλια των ανθρώπων}. Και επίσης, ας θυμηθούμε, αναλογιστούμε, συνειδητά, και στοχαστούμε τις εκατοντάδες χιλιάδες αθώες ψυχές που θυσιάστηκαν στη χώρα μας για ανθρώπινες και δημοκρατικές αξίες, καθώς και του Περικλή το περίφημο «ΑΠΙΤΕ»!
Π.Ι.Καραφωτιάς